Δεκάδες λόγια, απροετοίμαστα, ανεπιτήδευτα, παιδεμένα μικρά κατορθώματα της ομιλίας, διακριτικά μνημεία αξιοπρέπειας μες στην αντιξοότητα, που αναδύθηκαν φευγαλέα, αποκαλύπτοντας μορφές σημαδιακές στη μαγική σκηνή της ψυχανάλυσης. Όπως ειπώθηκαν εκεί κι ακούστηκαν, έτσι διαβάζονται, με ημερωμένη συγκίνηση, με σεβασμό, με το κεφάλι γερμένο λίγο πλάι και με το βλέμμα να φεύγει κάθε τόσο πάνω πλάγια ή λοξά και κάτω — προς τον διαλογισμό ή τη μνήμη. Ψιχία ψυχής, μουσική ξεχασμένη κι αντίδωρο γόνιμο, που σώζουν ό,τι πιο πολύτιμα ανθρώπινο μες στη φτηνή χλιδή των ημερών μας.

Προσωπικές αλήθειες και μυστικά με ιδιαίτερη σημασία και εκφραστική ευστοχία βγαίνουν από τον ιδιωτικό χώρο της ψυχανάλυσης για να διασταυρωθούν μεταξύ τους και να μας συναντήσουν με ειλικρίνεια και απλότητα στις σελίδες αυτού του βιβλίου.