Το 6ο στη σειρά για το μαραθώνιο ανάγνωσης αστυνομικής λογοτεχνίας και βρήκε και αυτό, όπως και ο συγγραφέας του, μια θέση στην καρδιά μου! Πλοκή, αγωνία, ανατριχίλα…. Όλα αυτά τα ζεις μέσα από τις σελίδες του. Οι ήρωές του ξεπηδάνε και σε παίρνουν μαζί τους στον κόσμο τους… Θες να τους βοηθήσεις, να τους παρηγορήσεις, να είσαι εκεί μαζί τους, δίπλα τους ακόμα και στις πιο σκοτεινές – πνευματικές στιγμές τους. Νιώθεις πώς κάτι θα συμβεί από τις πρώτες ακόμα λέξεις…. Δεν ξέρεις πως θα τελειώσει ακόμα και στην τελευταία! Η αγωνία σε αυτό το βιβλίο γίνεται ο καλύτερος και ο χειρότερος σύντροφος συνάμα. Οι ήρωες καθημερινοί άνθρωποι που σε κάνουν να τους συμπονάς ακόμα και όταν είναι η «κακή πλευρά». Από τις καλύτερες πένες!

Το βιβλίο δεν ήταν ούτε κατά διάνοια τόσο "τρομακτικό",όσο υπονοούσαν ο τίτλος και η περίληψή του..Ατμοσφαιρικό...μμμμ ναι ΟΚ,και πάλι όμως σε μερικά σημεία μόνο..Σε ό,τι αφορά το υπερφυσικό,γιατί στο περιγραφικό κομμάτι του ναι,ήταν! Θεωρώ πως περισσότερο αυτό το βιβλίο το σώζει το νησί Έλαντ,όπου διαδραματίζεται το στόρυ,και η ίδια η Σουηδία με το χειμώνα της.Τρομερή βοήθεια το περιβάλλον στον αναμφισβήτητα ταλαντούχο συγγραφέα,που καταφέρνει να πλάσει ένα ιδιαίτερο background για το στόρυ του(και ατμοσφαιρικό,όπως είπαμε και παραπάνω).Αν η υπόθεση εκτυλισσόταν κάπου αλλού,σίγουρα θα έχανε αρκετά.. Την ιστορία την περίμενα λίγο πιο δυνατή,για να είμαι ειλικρινής.Οικογένεια μετακομίζει στην επαρχία,μητέρα πνίγεται ξαφνικά,πατέρας μένει πίσω έχοντας να αντιμετωπίσει το πένθος του,την ανατροφή των παιδιών,τα συναισθήματά του και κάποια φαντάσματα που ζουν στον αχυρώνα του.Μάλλον δε ζουν,αλλά εμφανίζονται κάθε τόσο,ιδίως τα Χριστούγεννα.Πολλές αναγνωστικές προσδοκίες,λίγη συγκριτικά ικανοποίηση.Ελάχιστες οι σελίδες με αναφορά στο υπερφυσικό,αρκετά δυνατή η μία και μοναδική σκηνή συνάντησής του με τα προαναφερθέντα φαντάσματα στον αχυρώνα,αλλά όχι αυτό που θα περίμενε ένας φαν ανάλογων ιστοριών με βάση τα όσα είχε διαβάσει για το βιβλίο,πριν διαβάσει το ίδιο το βιβλίο.Όχι τόσο δυνατή ώστε να σε κάνει να ανατριχιάσεις,αρχικά από ένστικτο με όσα διαβάζεις και στη συνέχεια από ικανοποίηση. Δε θέλω σε καμία περίπτωση να πω πως δεν ήταν καλό ή πως με απογοήτευσε.Απλά όταν επιλέγεις ένα βιβλίο για κάποιο λόγο(στην προκειμένη,για να διαβάσεις για φαντάσματα)και τελικά διαβάζεις για 100 πράγματα,από τα οποία τα 10 μόνο αντιστοιχούν σε φαντάσματα,ε κάπως τόσο λίίίγο,απογοητεύεσαι..Το βιβλίο αυτό είναι ωραιότατο,το συστήνω ανεπιφύλακτα,αλλά μην περιμένετε οι φαν του τρόμου να ικανοποιηθείτε τόόόόσο πολύ..Παίζει εντονότατα το αστυνομικό στοιχείο.Αρμονικά πλεγμένος ο συνδυασμός του,αλλά οπωσδήποτε όχι η ατμόσφαιρα που θα περίμενε κανείς από ένα βιβλίο που πλασαρίζεται ως τρόμου.

Ένα αρκετά καλό θρίλερ!! Η γραφή του συγγραφέα είναι πάρα πολύ καλή. Η πλοκή του μυθιστορήματος σε κάνει να μη θέλεις να αφήσεις το βιβλίο από το χέρι σου. Εγώ προσωπικά το διάβασα σχεδόν σε μια μέρα. Νομίζω ότι μετά τον Nesbo βρήκα ακόμα έναν συγγραφέα που να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Εκείνο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το στοιχείο του παραφυσικού. Επίσης, μου άρεσε που στο τέλος έδωσε μία λογική εξήγηση σε αυτά που συνέβαιναν αλλά άφησε και κάποιο μυστήριο να πλανάται. Εκείνο που θα ήθελα ήταν να εκμεταλλευόταν περισσότερο ο συγγραφέας τον τρόμο που προκαλούν τέτοιου είδους φαινόμενα. Το περίμενα λίγο πιο τρομακτικό.

Ένα καταραμένο αρχοντικό στις δυτικές ακτές του νησιού Έλαντ με φαντάσματα του παρελθόντος, μια οικογένεια που μετακομίζει εκεί, ο πνιγμός της μητέρας, ο θλιβερός πατέρας και τα δύο παιδιά που μένουν πίσω. Τα μυστικά του σπιτιού και οι νεκροί που επιστρέφουν κάθε Χριστούγεννα…. Δυστυχώς απογοητεύτηκα οικτρά απο την προσπάθεια του σουηδού συγγραφέα που, κατά τα άλλα, έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές. Δεν νομίζω ότι του αξίζει το βραβείο του καλύτερου αστυνομικού μυθιστορήματος της Σουηδικής Ακαδημίας. Ούτε μπορώ να φανταστώ τον λόγο που αυτό το βιβλίο είναι ευπώλητο διεθνώς. Αυτό που διέκρινα εγώ ως αναγνώστης είναι μια βαρετή και ανούσια μυθιστορηματκή αφήγηση που δεν εξυπηρετεί την πλοκή. Μια πλοκή τελείως αδιάφορη με απουσία σασπένς, χωρίς αυτή την αγωνιώδη αβεβαιότητα, χωρίς προσμονή για το παρακάτω. Οι χαρακτήρες ήταν τελειως φλατ χωρίς καμιά συναισθηματική βαρύτητα. Υποτυπώδης δράση, ανιαρή καi προβλέψιμη. Απουσία ανατροπών. Δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρηθεί αστυνομικό μυθιστόρημα, γιατί κατά την γνώμη μου, δεν πληροί επ΄ουδενί τα κριτήρια για κάτι τέτοιο. Δεν με κράτησε, δεν κατάφερε να με ‘’δέσει’’ συναισθηματικά με τους ήρωες και να μπω στη ροή της ζωής και της δράσης τους. Επίσης το τέλος ήταν ό,τι πιο χλιαρό έχω δει σε βιβλίο. Υποτίθεται ότι έπρεπε να υπάρχει μια στοιχειώδης ‘’κάθαρση’’ σε σχέση με τα πάθη των ηρώων αλλά πώς να συμβεί αυτό όταν δεν έχει προϋπάρξει ουσιαστική δράση; Η ανάγνωση του βιβλίου ήταν χάσιμο χρόνου για μένα, δεν θα το πρότεινα σε κάποιον και οφείλω να πω ότι το μόνο που μου έμεινε απο αυτό, είναι το ρήμα ‘’κατένευσε’’ που χρησιμοποιείται αδιάλειπτα σχεδόν σε κάθε μία απο τις 531 σελίδες του. Το μόνο θετικό είναι ότι πήρα μια γερή γεύση παγωμένου Βορρά και έμαθα λίγα πράγματα για το νησί Έλαντ.

Αυτός ο «Μαραθώνιος»... Όλο εκπλήξεις!... Επέλεξα και ξεκίνησα «ΤΟ ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ» με πολύ συγκεκριμένες προσδοκίες, βασισμένη στην περίληψή του, αλλά και στα βραβεία που έχει αποσπάσει. Όταν το έκλεισα ... είχα διαβάσει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που περίμενα.... Όχι απαραίτητα πολύ κακό. Απλά, πολύ «λίγο». Κάθε κεφάλαιο που ξεκινούσε, έμοιαζε να μην καταλήγει πουθενά. Η αναμενόμενη κορύφωση της ιστορίας δεν ήρθε ποτέ. Η αστυνομική πλευρά της υπόθεσης ήταν περιθωριακή και χωρίς ιδιαίτερη αγωνία. Η ιστορία με τους διαρρήκτες, ως επί το πλείστον εκνευριστική σε όλη τη διάρκεια του βιβλίου, χρησίμευσε μόνο στην κατάληξη. Μόνο στο τέλος λύθηκε και το κεντρικό μυστήριο, βιαστικά και γρήγορα, ενώ το «μεταφυσικό» μέρος, που «υποσχόταν» η περίληψη, ήταν μόνο μια «σκιά» αυτού που θα μπορούσε να είναι. Και δεν μιλώ για κάτι τρομακτικό, κάθε άλλο!... Για κάτι ατμοσφαιρικό μιλάω, που θα μπορούσε να συγκινήσει και να υποβάλει τον αναγνώστη... Το μόνο που δεν απογοήτευσε ήταν το νησί του Έλαντ, ο σουηδικός χειμώνας, οι έξοχες εικόνες του χιονιού, της παγωνιάς και της χιονοθύελλας και οι γοητευτικοί φάροι του Ακρωτηρίου των Χελιών!