Στη νέα περιπέτειά του ο Πέπε Καρβάλιο αναλαμβάνει να βρει έναν εξαφανισμένο Έλληνα, σύζυγο μιας Γαλλίδας της Κλερ. Ταυτόχρονα του αναθέτουν όμως και την παρακολούθηση μιας νεαρής κοπέλας, της δεσποινίδας Μπράντο. Ο Καρβάλιο ξεκινά ένα οδοιπορικό γεμάτο εκπλήξεις στους δρόμους της Βαρκελώνης. Συναντάει παράξενους ανθρώπους, καλλιτέχνες, αλλά έρχεται σε επαφή και με μια πιο σκοτεινή και επικίνδυνη πλευρά, αυτή των ναρκωτικών και του AIDS. Ανακαλύπτει πράγματα που δεν περίμενε με τίποτα στο ξεκίνημα της αποστολής του. Γοητεύεται από την παρουσία της Κλερ και την ερωτεύεται. Η αποστολή του ολοκληρώνεται λίγο απότομα και αυτός μένει με μια αίσθηση κενού που δε θα ξαναδεί την αγαπημένη του. Έφερε εις πέρας αυτό που του ζήτησαν οι πελάτες του, αλλά του δημιουργήθηκαν νέα ερωτηματικά σε σχέση με την παράξενη αυτή υπόθεση και τα νέα στοιχεία που βγήκαν στην επιφάνεια και αγωνιά για τις απαντήσεις. Συμπαθητική και χαριτωμένη η παρουσία του βοηθού του Μπισκουτέρ, που αναλαμβάνει τελικά την άλλη υπόθεση της δεσποινίδος Μπράντο. Είναι μια ζωηρή πινελιά μέσα στο έργο με το σπιρτόζικο χαρακτήρα του, τις γαστριμαργικές του γνώσεις, αλλά και τη σκανδαλιάρικη διάθεσή του.

Τελευταίο βιβλίο για τον 2ο Μαραθώνιο Αστυνομικής Λογοτεχνίας,ένα βιβλίο με άρωμα Ελλάδας.Ο συγγραφέας μοιάζει να γνωρίζει καλά τις ελληνικές γεύσεις.Πρόκειται για ένα βιβλίο που,θα λέγαμε,βασίζεται σε έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής,γεμάτο καυστικά σχόλια,κωμικότητα στη συμπεριφορά των ηρώων και στους διαλόγους τους.Ο ήρωάς μας είναι ένας ερωτεύσιμος ντετέκτιβ,ευάλωτος σε πάθη,κυνηγός αλλά και θήραμα.Παρ΄όλα αυτά πρόκειται για μια μικρή και αδιάφορη ιστορία,που της λείπει η αγωνία και το σασπένς.Δυστυχώς καταλήγει σε ένα βαρετό ανάγνωσμα,που η μόνη του επιτυχία είναι η περιπαικτική στάση των ηρώων και η περιγραφή της Ελλάδας :)

• Με άρωμα Ελλάδας το βιβλίο αυτό μας παρασύρει σε ένα κυνηγητό κλασικού αστυνομικού «βρες το δολοφόνο», με μοιραίες γυναίκες, χαρακτήρες που παλεύουν με τη σεξουαλικότητά τους και έναν ιδιαίτερο ντετέκτιβ που αγαπά να καίει βιβλία. Ο Πέπε Καρβάλιο δεν είναι ο συνηθισμένος τύπος ντετέκτιβ που συναντούν οι αναγνώστες στα αστυνομικά μυθιστορήματα, ξέρει από καλό φαγητό, έχει αδυναμία στο καλό κρασί και καίει βιβλία από άποψη. Ο εκκεντρικός αυτός ήρωας στο παρόν βιβλίο για λίγες στιγμές ταλαντεύεται για το αν πρέπει να υποκύψει στα θέλγητρα της γοητευτικής του πελάτισσας, αλλά ξαναγυρνά στις συνήθειες και τις μεθόδους του σχετικά αλώβητος. Ενδιαφέρουσα πινελιά και η παρουσία εικόνων της όμορφης Βαρκελώνης με περιγραφές που θυμίζουν στον αναγνώστη τις Καταλανικές ομορφιές.

κοινωνική περιπέτεια με ίχνη αστυνομικής λογοτεχνίας. Δεν με κέρδισε η ιστορία, αν και έχει ωραίες περιγραφές ελληνικών εδεσμάτων και αναφορά στα ελληνικά νησιά.

Είναι το 2ο βιβλίο που διαβάζω για τον Μαραθώνιο και το 1ο του MONTALBAN. Δεν καταλαβαίνω γιατί το χαρακτήρισαν αστυνομικό. Πολύ βαρετό. Ειδικά στα σημεία της μαγειρικής αγανάκτησα. Περίμενα υπομονετικά να το τελειώσω. Καμία πλοκή, καμία λύση. Σασπένς δεν υπάρχει. Δεν νομίζω να τον ξαναδιαβάσω.

το πρώτο βιβλίο που αποφάσισα να διαβάσω για τον μαραθώνιο ανάγνωσης. είναι ένα βιβλίο ευκολοδιάβαστο που ρέει εύκολα. είναι καλογραμμένο και οι χαρακτήρες είναι τόσο ζωντανοί σαν να τους έχεις δίπλα σου. η πλοκή βέβαια δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, η ιστορία του έλληνα Αλέκου που έχει ΑIDS και πεθαίνει και μια γυναίκα που τον ψάχνει.....

«Ο Ελληνικός Λαβύρινθος» είναι το πρώτο βιβλίο που επέλεξα να διαβάσω γιατί ήταν το αναμνηστικό δώρο των εκδόσεων για την συμμετοχή μου στον προηγούμενο μαραθώνιο ανάγνωσης, ελπίζοντας, ότι θα μου φέρει «γούρι». Δυστυχώς απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Καταρχάς, δεν είναι αστυνομικό μυθιστόρημα. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου αναλώνεται στο ψυχογράφημα του πρωταγωνιστή, η αστυνομική πλοκή περιορίζεται στο ελάχιστο και είναι προχειρογραμμένη και βεβιασμένη. Ήταν από τα λίγα βιβλία που παρακαλούσα να τελειώσει. Η πλειονότητα των χαρακτήρων του βιβλίου είναι άνθρωποι περιθωριακοί που προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια δική τους λογική και σ’ ένα δικό τους κόσμο. Παρόλα ταύτα, ο Πέπε Καρβάλιο είναι μια συμπαθής φυσιογνωμία, ανθρώπινη, χωρίς πάθη, αν εξαιρέσεις το κάψιμο των βιβλίων, που διαφοροποιείται κάπως από τους συνηθισμένους ήρωες των αστυνομικών μυθιστορημάτων. Τέλος, θα ήθελα να σημειώσω, πως η προσωπικότητα του Καρβάλιο και οι γνώσεις του στη μαγειρική ήταν μια ευχάριστη ανάπαυλα σε όλες αυτές τις περιπλανήσεις των ηρώων τόσο στα προσωπικά τους αδιέξοδα όσο και στους δρόμους της Βαρκελώνης.

Ένα ευχάριστο αστυνομικό μυθιστόρημα που μου κράτησε συντροφιά στις καλοκαιρινές μου βουτιές. Δεν μπορώ να πω όμως πως είχε το εκρηκτικό σασπένς που θες να ρουφήξεις την κάθε σελίδα και να προχωρήσεις παρακάτω. Απλή πλοκή, απλοί χαρακτήρες που σε ταξιδεύουν όμως στην Βαρκελώνη την εποχή του αναβρασμού πριν υποδεχτεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες του '92. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του βιβλίου αλλά και του βασικού του ήρωα οι γαστρονομικές αναφορές.

Eίναι το πέμπτο βιβλίο που διαβάζω για τον μαραθώνιο και δεν με συγκινεί καθόλου. Βαρετό και αδιάφορο θα το χαρακτήριζα. Για αστυνομικό ούτε λόγος. Ανυπομονώ να τελειώσει.

Έχοντας διαβάσει προηγούμενο βιβλίο του συγγραφέα ήλπιζα ότι "Ο ελληνικός λαβύρινθος" θα ήταν λίγο καλύτερος. Το εξώφυλλο του βιβλίου σε μαγνητίζει και σου δημιουργεί μυστήριο ωστόσο η συνέχεια του δεν είναι αντάξια. Η πλοκή του δεν είναι κατι το ιδιαίτερο. Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα και γρήγορα χάρη στον μικρό όγκο του. Επιπλέον είναι ένα βιβλίο που σου ανοίγει την όρεξη κυριολεκτικά με αναφορά σε συνταγές από την ελληνική, ισπανική αλλά και ιταλική κουζίνα. Δεν θα το χαρακτήριζα σε καμία περίπτωση αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά σαν μία κοινωνική ιστορία. Η πλοκή ήταν αδιάφορη, οι ήρωες του βιβλίου επίσης το ίδιο, δεν υπήρχε καθόλου, σασπένς, ανατροπές αλλά και λύση στην όλη ιστορία.