Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι αγορών σας.
Δεν έχετε αγαπημένα προϊόντα
Πρέπει να συνδεθείτε για να εισάγετε αγαπημένα προϊόντα
Γιατί φταίει η μουσική που ο Νίκος (Σκαλκώτας) και η οικογένειά του αναγκάζονται να φύγουν από την αγαπημένη του Χαλκίδα; Θ’ αντάλλαζε πράγματι και με τι η μικρή Μαρία (Κάλλας) την όμορφη φωνή της; Γιατί διστάζει ο Βασίλης (Τσιτσάνης) ν’ αγγίξει το μπουζούκι; Τι σχεδιάζει η κυρά της Δόμνας (Σαμίου), της υπηρετριούλας, πίσω από την πλάτη της; Ποιος είναι ο καλύτερος φίλος του Μίκη (Θεοδωράκη); Τι είναι αυτό που νοσταλγεί τόσο ο Μάνος (Χατζιδάκις); Θα καταφέρει ο Νίκος (Ξυλούρης) να πείσει τον πατέρα του να του αγοράσει αυτό που λαχταρά;
Ιστορίες εμπνευσμένες από την προσωπικότητα και τα βιογραφικά στοιχεία σημαντικών Ελλήνων κι Ελληνίδων στην παιδική τους ηλικία. Ιστορίες για εκείνους τους Μεγάλους που ως μικροί αντιμετώπισαν κάποια μικρή ή μεγαλύτερη δυσκολία που πιθανότατα έπαιξε τον δικό της ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους ή και στην πορεία της ζωής τους.
Για το βιβλίο υπάρχει διαθέσιμο πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό.
Παρακαλώ συνδεθείτε για να στείλετε τα σχόλιά σας.
Βαθιά, σαρωτικά, κυκλωτικά ανθρωποκεντρική, με τρόπο που αγκαλιάζει στις ιστορίες της τους ανθρώπους που διαφέρουν, που βοούν, που βάλλονται, που λησμονούνται, που προσφέρουν και προσπερνιούνται, που άγονται αλλά δεν φέρονται, που δονούν και ενδιαφέρονται, που αγαπούν και δεν ολιγωρούν, που παραχωρούν αλλά δεν παραχωρούνται, που αναποδογυρίζουν τον κόσμο αλλά δεν αναποδογυρίζονται. Η γραφή της, δεητική στην αλληλεγγύη, το μαζί και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, άμεση, ονειρική, εγκαρδιωτική…
Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέντευξη.
Πολύ εύστοχα η συγγραφέας έχει διαλέξει να αφηγηθεί την ιστορία αυτών των μεγάλων μουσικών από τα παιδικά τους χρόνια. Οι μικροί αναγνώστες αμέσως συνδέονται με τον μικρό Χατζηδάκι, ταυτίζονται με τη μικρή Κάλλας και έτσι το πρώτο στοίχημα έχει κερδηθεί.
Διαβάστε ΕΔΩ όλο το κείμενο.
Η Δαρλάση εκλαμβάνει ένα στιγμιότυπο από την -άγνωστη κατά κύριο λόγο- παιδική ηλικία του βιογραφούμενου μουσικού και αναλύει διεξοδικά τις σκέψεις και τα συναισθήματα του προσώπου, όχι μόνο τα γεγονότα. Έτσι αποτυπώνει μοναδικά την περιγραφόμενη στιγμή στον χρόνο και, παράλληλα, μας προτρέπει να ξαναδούμε τις μεγάλες αυτές προσωπικότητες με μια ματιά που δεν έχουμε ρίξει ποτέ: μέσω των ματιών ενός μικρού παιδιού.
Διαβάστε ΕΔΩ όλο το κείμενο.
«Όταν γράφεις για παιδιά και νέους το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς παρά να είσαι όσο πιο ειλικρινής γίνεται και παράλληλα να μη νοσταλγείς. Τα παιδιά δεν νοσταλγούν, η ζωή είναι μπροστά τους. Θα πρέπει λοιπόν να είσαι απαλλαγμένη από την όποια νοσταλγία σου. Θα πρέπει να μπορείς ν’ αντικρίζεις τον κόσμο με όσο γίνεται πιο καθαρό και ανάλαφρο βλέμμα – ακόμα και όταν αναφέρεσαι σε πιο δύσκολα θέματα».
Συνέντευξη