Σίγουρα, πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πρωτότυπα αστυνομικά μυθιστορήματα ενός από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του 'Μεσογειακού νουάρ', του Ισπανού Μονταλμπάν. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έλαβε το βραβείο Planeta Καλύτερου Μυθιστορήματος 1979. Ωστόσο, ο συγγραφέας ενδιαφέρεται περισσότερο να καταγγείλει τις κοινωνικές 'πληγές' που δημιούργησε η δικατατορία Φράνκο, όσο και να τονίσει ότι με τον θάνατο του δικτάτορα, η Ισπανία επιτέλους θα γυρίσει σελίδα.Το βιβλίο δεν είναι αμιγώς αστυνομικό, και δίνει την εντύπωση ότι απευθύνεται σε Ισπανούς αναγνώστες, αφού οι αναφορές στην πολιτική διακυβέρνηση της Ισπανίας (κατά τη διάρκεια της δικατατορίας Φράνκο, αλλά και οι σκέψεις του συγγραφέα για το τι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει, μετά τον θάνατο του δικτάτορα) μοιάζoυν παρωχημένες και ξεπερασμένες (σε αρκετά σημεία, το μυθιστόρημα έχει το ύφος πολιτικής καταγγελίας).

Οι θάλασσες του Νότου είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που γενικά με ξένισε. Η δράση του είναι πολύ αργή και ο συγγραφέας αναλώνεται σε λεπτομέρειες οι οποίες δεν σχετίζονται με την υπόθεση, αλλά πιο πολύ προσπαθούν να περιγράψουν ένα γενικό πλαίσιο του χώρου που κινείται ο ήρωας του, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Καρβάλιο αλλά και του τρόπου με τον οποίο περνά την καθημερινότητά του. Η υπόθεση αφορά τη διαλεύκανση ενός φόνου του Στιούαρτ Πεδρέλ, ενός πλούσιου βιομήχανου και κατασκευαστή που αγνοούνταν για περίπου ένα χρόνο. Μόνο στο τέλος του μυθιστορήματος καταλαβαίνει ο αναγνώστης πώς ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης. Μέχρι τότε έχει αναλωθεί στο να διαβάζει συνταγές που αρέσουν στον Καρβάλιο, τα κρασιά που πίνει αφειδώς αλλά και περιγραφές της προσωπικής του ζωής. Γενικά είναι φλύαρο, χωρίς ουσία και πολύ κουραστικό. Να σημειώσω πως υπάρχουν ούτε λίγο, ούτε πολύ, 69 παραπομπές που σε αναγκάζουν να διακόπτεις την ανάγνωση για να τις διαβάσεις. Με κόπο το τελείωσα και αν και στο τέλος μου κράτησε το ενδιαφέρον, πέρασα πολλά βράδια που με δυσκολία περνούσαν οι σελίδες του...

23-05-2016 ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Αυτο το μυθιστορημα το ειχα αρκετα χρονια στην βιβλιοθηκη μου. Ο δευτερος αστυνομικός μαραθωνιος εγινε η αφορμη να το διαβάσω. Ο Μονταλμπάν έδωσε πνοή στο μεσογειακό noir, καταφέρνοντας να παρουσιάσει με μεγάλη ευστοχία την σύγχρονη ισπανική ιστορία μέσα από τα μάτια του ήρωα του. Το μυθιστόρημα είναι χτισμένο πάνω στον επιχειρηματία Κάρλος Στούαρτ Πεδρέλ, ο οποίος ωφελήθηκε πλουσιοπάροχα από το καθεστώς του Φράνκο. Παρά την έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα και την οικονομική επιτυχία του, ο Πεδρέλ έχει, ωστόσο, ένα ρομαντικό όνειρο ζωής: να ταξιδέψει στις Θάλασσες του Νότου. Ο Πεδρέλ ονειρεύεται να ζήσει εκεί ως ερημίτης, όπως ο ζωγράφος Πολ Γκογκέν. Ετσι, όταν μια μέρα εξαφανίζεται, η οικογένειά του, οι φίλοι και οι συνεργάτες του, όλοι πιστεύουν ότι έφυγε για να πραγματοποιήσει το όνειρο της ζωής του. Τα πράγματα είναι όμως διαφορετικά. Ο Πεδρέλ βρίσκεται στη Βαρκελώνη και κυκλοφορεί με άλλο όνομα. Γιατί κρύβεται ο Πεδρέλ; Τι και ποιους φοβάται; Η γυναίκα του Πεδρέλ αναθέτει στον μόνιμο ήρωα του Μονταλμπάν, τον Πέπε Καρβάλιο, να ξεδιαλύνει το μυστήριο της εξαφάνισής του. Με όχημα αυτήν τη σχετικά απλή αστυνομική ιστορία, ο Μονταλμπάν περιγράφει τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της φρανκικής δικτατορίας: τους ευνοημένους του παλιού καθεστώτος που παραμένουν αμετανόητοι, αφού εξακολουθούν να είναι ευνοημένοι, τις κεντρόφυγες δυνάμεις που αναδύονται. «Οι Θάλασσες του Νότου» είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του μεσογειακού αστυνομικού μυθιστορήματος. Κατ' αρχήν, λόγω της επιβλητικής παρουσίας της πόλης. Η Βαρκελώνη κυριαρχεί στο μυθιστόρημα, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται οι αντιθέσεις της: οι πλούσιες μεγαλοαστικές συνοικίες αλλά και οι φτωχές εργατικές που καταρρέουν, η όψη της Βαρκελώνης που μαγεύει και η άλλη που εξοργίζει. Ο Μονταλμπάν μιλάει στον αναγνώστη μέσα από την πόλη και τους κατοίκους της, μιλάει γι' αυτούς που την αγάπησαν και την πόνεσαν και γι' αυτούς που την πλήγωσαν. Το δεύτερο μεσογειακό στοιχείο του μυθιστορήματος είναι το φαγητό, δηλαδή η κουζίνα. Γιατί ο ήρωας του Μονταλμπάν, ο Πέπε Καρβάλιο μαγειρεύει συχνά .ώστε η όρεξη του αναγνώστη να μη διατηρείται σε εγρήγορση μόνο από τη ροή του μυθιστορήματος αλλά και από τα φαγητά του ήρωά του. Και μέσα από τα εδέσματα καταλήγουμε στον ίδιο τον ήρωα του Μονταλμπάν, σ' αυτόν τον μοναχικό ντετέκτιβ και τον βοηθό του, τον Μπισκουτέρ. Ο Πέπε Καρβάλιο δεν είναι ένας ιδιαίτερα καλοδιάθετος ήρωας. Η κακή διάθεση δεν αποτελεί, ωστόσο, συστατικό του χαρακτήρα του αλλά διαμορφώνεται από τα βιώματά του και από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον κόσμο γύρω του. Ο Πέπε Καρβάλιο είναι βαθιά απογοητευμένος από τον κόσμο όπου ζει, από μια κοινωνία προσανατολισμένη στις απολαβές και όχι στις αξίες και από μια πολιτική τάξη που ενισχύει συνειδητά όλα τα αρνητικά φαινόμενα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιεί τα βιβλία του για προσάναμμα στο τζάκι του σπιτιού του. Τα καιει γιατι δεν εχουν πια τιποτα να του πουν. Σε μια φαινομενικα απλη αστυνομικη ιστορια ο ηρωας του Μονταλ. Μας ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ στις γειτονιες της Βαρκελωνης. ΕΠΕΙΔΗ εχω δυο σκυλια, το τελος της Πατζαρουλας μου ματωσε την καρδια