Το βιβλίο αυτό καταγράφει τους τρόπους με τους οποίους αποτυπώνεται ο περιβάλλων χώρος στον ελληνικό μεταπολεμικό κινηματογράφο. Μέσα από μια περιπλάνηση σε ενδεικτικές ταινίες, διερευνώνται οι ιδιαιτερότητες των ελλήνων κινηματογραφιστών εν γένει σε σχέση με τους αμερικανούς και ευρωπαίους συναδέλφους τους, ως προς τη χρήση των αστικών και φυσικών τοπίων. Συγχρόνως, επισημαίνεται η προσωπική ματιά του κάθε δημιουργού καθώς και οι θεματολογικές και αισθητικές του προτιμήσεις. Οι φωτογραφίες της έκδοσης, πέρα από το ότι μεταφέρουν την αίσθηση που αποπνέουν τα συγκεκριμένα πλάνα, τοποθετημένες δίπλα δίπλα διηγούνται τη δική τους εκδοχή για το θέμα, υπογραμμίζοντας ομοιότητες, αντιστοιχίες και αναφορές.