Η Κατερίνα Βαζαίου είναι δεξιοτέχνης πεζογράφος. Παίρνει ένα δύστροπο πρωτογενές υλικό και το μεταμορφώνει σε λογοτέχνημα, άξιο να διαβαστεί. Καταφέρνει να μιμηθεί αληθοφανώς τη «γλώσσα» ενός μικρού κοριτσιού και να παρακολουθήσει τη γλωσσική και ψυχοδιανοητική του εξέλιξη, «βλέπει» μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που «αποδομεί» διαρκώς τη συμβατική αντίληψη του χώρου και της πραγματικότητας των «μεγάλων», πλάθοντας έτσι σουρεαλιστικές εικόνες υψηλής ποιητικότητας. Καταφέρνει να «σπάσει» την οδυνηρή κατάδυση σε μια ανθρώπινη ψυχή με ένα υποδόριο χιούμορ, δικής της κοπής. […]
Η Κατερίνα Βαζαίου μπήκε δυναμικά στον χώρο της ελληνικής πεζογραφίας. Το πρώτο της μυθιστόρημα, αν και δεν διαβάζεται απνευστί, ξεχωρίζει χάρη στη λεπτεπίλεπτη λογοτεχνικότητά του.