Ξεκινώντας την ανάγνωση της πολυσέλιδης αυτής βιογραφίας σχηματίζεις την εντύπωση ότι πρόκειται για μυθιστόρημα∙ ένα μυθιστόρημα που ξεσηκώνει στις σελίδες του μια νοσταλγία για έναν τόπο μακρινό που οι περισσότεροι από εμάς τον έχουμε βιώσει μέσα από τον κινηματογράφο. Μερικές φορές λοιπόν σκέφτομαι ότι η Αμερική είναι ο κινηματογράφος της και η καταπληκτική της λογοτεχνία, της οποίας, θα συμπλήρωνα, γνήσιος εκπρόσωπος υπήρξε ο Τρούμαν Καπότε, ένας μικροκαμωμένος άνθρωπος, με χαρακτηριστική παιδική φωνούλα που τον έκανε να δείχνει αλλόκοτος, πράγμα που ήταν αλήθεια, γιατί ο προικισμένος αυτός συγγραφέας υπήρξε ένα αλλόκοτο πλάσμα εντός και εκτός του εαυτού του. Η μυθιστορηματική του ζωή περιγράφεται με ακρίβεια, ωστόσο το βιβλίο που είναι βασισμένο σε εξοντωτικές λεπτομέρειες, ξεπερνά τα όρια της αυστηρής και πλήρους βιογραφίας, μιας και ο λόγος του ζωντανεύει το πρόσωπο, τα γεγονότα, την ίδια τη ζωή του, όπως αυτή κύλησε ανάμεσα σε χαρές και απογοητεύσεις, επιτυχίες και αποτυχίες. […]
Ακολουθώντας τα βήματα του συγγραφέα, ο βιογράφος του Τζέραλντ Κλαρκ μοιάζει να πιάνει τον συγγραφέα από το χεράκι της παιδικής του ηλικίας και να τον οδηγεί προς την ενηλικίωση, την καταξίωση, τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού του, παραδίδοντάς μας έναν Καπότε αληθινό στην κάθε του πτυχή και πάντα γοητευτικό μέσα από την άσκηση των παθών, των αδυναμιών και των αστραφτερών εκφάνσεων του ταλέντου του, σαν ένα πρόσωπο του μύθου, σαν μια ζωή που ταιριάζει περισσότερο σΆ ένα μυθιστόρημα παρά στην πραγματικότητα.