Όλα τα μελετήματα του Δαυίδ Αντωνίου –έχουν προκύψει από εικοσιπεντάχρονη έρευνα- συμβάλλουν στη σφαιρική θεώρηση των εκπαιδευτικών πραγμάτων στην Ελλάδα. Ο υποδειγματικός για την ελληνική βιβλιογραφία τόμος συμμείκτων του χαλκέντερου ερευνητή, με το εύρος της θεματολογίας του και την τεκμηριωμένη παρουσίαση της πληθώρας του ανέκδοτου αρχειακού υλικού, συνιστά σημαντική συμβολή στην ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης.