Η Claire Keegan στην καινούργια της νουβέλα γράφει για την Ιρλανδία, τους ανθρώπους της και τον έρωτα. Αν στα Μικρά πράγματα σαν κι αυτά και στα Τρία φώτα έκανε μια βουτιά στο παρελθόν, με πολλή τρυφερότητα κι άλλο τόσο πόνο, τώρα στρέφει τον φακό στο παρόν. Αν στα δύο προηγούμενα έργα της εστίαζε στην έννοια της οικογένειας και της καλοσύνης, τώρα σκαλίζει τις ρομαντικές σχέσεις και τις διάφορες, δυστυχώς γνώριμες, εκφάνσεις του μισογυνισμού, που αποτελεί ακόμη συστατικό στοιχείο τους.

Ο Κάχαλ είναι ένας συνηθισμένος υπάλληλος με μια συνηθισμένη δουλειά. Μια μέρα γνωρίζει τη Σαμπίν και αποφασίζει ότι θέλει να είναι μαζί της· είναι γοητευτική, μαγειρεύει πολύ ωραία και περνάνε τόσο χρόνο μαζί, άρα ο γάμος δεν είναι παρά μονόδρομος. Τα χρόνια περνούν – πώς θα κάνει κι αυτός τη δική του οικογένεια; Κι ενώ ο γάμος δρομολογείται, μόλις ορθώνεται το ένα εμπόδιο, τα προβλήματα δεν σταματούν να ανακύπτουν.
Όσο σκέφτεται και ξανασκέφτεται τα συμβάντα που οδήγησαν στη ματαίωση των προσδοκιών του, εμείς οι αναγνώστες καταλαβαίνουμε πολύ καλά, και τελικά καλύτερα από τον ίδιο, ότι η άγνοια και ακόμα περισσότερο η αδιαφορία για τη σύντροφό σου, η υπεροψία, η χειραγώγηση και η λεκτική βία είναι τρομακτικά γερά ριζωμένα στη σημερινή κοινωνία, υποδαυλίζονται ασυνείδητα από την ίδια την οικογένεια και τους φίλους, κι ενισχύονται από την ίδια τη γλώσσα.

Η Κίγκαν λέει σε μια της συνέντευξη: «Ο Κάχαλ είναι πολύ τσιγκούνης. Είναι κακός. Δεν του είναι εύκολο να κοιτάξει το παρελθόν κατάματα και να παραδεχτεί κάποια πράγματα. Λέει ψέματα στον εαυτό του». Αυτές οι περιγραφές, τόσο ακριβείς, απουσιάζουν από το ίδιο το κείμενο. Ο αναγνώστης όμως καταλήγει ακριβώς στα ίδια συμπεράσματα· κι αυτό οφείλεται στην ικανότητα της Κίγκαν με λίγα να λέει πολλά, να δομεί σε πολύ λίγες σελίδες ολόκληρα σύμπαντα και να αναπτύσσει αληθοφανείς σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων – σχέσεις που μας θυμίζουν κάτι από εμάς και μας συγκινούν προτού καταλάβουμε γιατί.

Η νουβέλα Πολύ αργά πια έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν την Claire Keegan μία από τις πιο πολυδιαβασμένες και αγαπημένες σύγχρονες συγγραφείς. Μία ώρα ανάγνωσης για πολλές μέρες σκέψης.

Μαρτίνα Ασκητοπούλου