Ο Πίτερ Νιμπλ μας καλεί σε απογείωση

03/01/2024

Ο Πίτερ Νιμπλ μας καλεί σε απογείωση

Στην 22η στάση μας συναντάμε έναν ήρωα με μαγικά μάτια ο οποίος ξεκινάει για ένα ταξίδι που θα καθορίσει τη μοίρα του Χαμένου Βασιλείου, αλλά και τη δική του. Πάμε να τον ακολουθήσουμε.

Έτοιμοι για απογείωση;
Φορέστε τη ζώνη σας!
5… 4… 3… 2… 1… Πάμε!

ΠΙΤΕΡ ΝΙΜΠΛ
Ο κλέφτης με τα μαγικά μάτια
του Τζόναθαν Όξιε

Σε αυτό το ταξίδι θα μάθουμε τα πάντα για ένα τυφλό αγόρι, τον Πίτερ Νιμπλ. Κοράκια τού είχαν κλέψει τα μάτια κι εκείνος για να επιβιώσει άρχισε να κλέβει. Ο κύριος Σέιμουρ έχοντας καταλάβει το ταλέντο του, τον εκμεταλλευόταν. Ο Πίτερ ήταν δυστυχισμένος αλλά τι άλλο να έκανε; Ήταν μόνος στον κόσμο αυτόν ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε… Μέχρι που εμφανίστηκε ένας πλανόδιος καπελάς με ένα κουτί που είχε μέσα κάτι στρογγυλά αντικείμενα. Μήπως ήταν αβγά; Μήπως ήταν μάτια; Μαγικά μάτια;
Και η περιπέτεια του Πίτερ ξεκινά χωρίς να το θέλει ο ίδιος στην αρχή. Γιατί άλλωστε να ψάξει αυτός το Βασίλειο που είχε εξαφανιστεί, γιατί να λύσει αυτός τον γρίφο; Ήταν απλά ένα φτωχό, τυφλό αγόρι… Ή μήπως όχι;
Ένας ιππότης που ήταν παγιδευμένος στο σώμα ενός αλόγου και μιας γάτας, ένας καθηγητής, κοράκια, κλέφτες, καλοί και κακοί βασιλιάδες, παιδιά εξαφανισμένα και τόσα άλλα συναντά ο Πίτερ στον δρόμο του. Δεν το βάζει ποτέ κάτω όμως, όσο δύσκολα κι αν είναι αυτά που βιώνει. Κάνει φιλίες, συμμαχίες, συνεργασίες, απογοητεύεται κάποιες φορές, τον προδίδουν κάποιες άλλες. Τελικά τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Μόνο ο Πίτερ μπορούσε να σώσει τα παιδιά. Στις τελευταίες σελίδες οι αποκαλύψεις είναι συγκλονιστικές.

Αν μπορούσατε να φορέσετε μαγικά μάτια, τι θα θέλατε να δείτε; Πού θα λαχταρούσατε να πάτε. Στο πριν, στο μετά ή κάπου αλλού στο τώρα;
«Ο κόσμος φαντάζει μεγαλύτερος όταν τον κρύβουν οι σκιές», όμως τελικά ο κόσμος είναι και μια σταλιά. Κι αν έχουν χαθεί δυο άνθρωποι μεταξύ τους, μπορούν να ξαναβρεθούν. Δυο φίλοι ή και δυο αδέρφια.

Καθώς διάβαζα, σκεφτόμουν πόσο σημαντικές είναι οι αισθήσεις στον άνθρωπο. Το να μπορεί να βλέπει, να ακούει, να μυρίζει, να αγγίζει… Όταν λείπει μία από αυτές, τότε οι άλλες γίνονται πιο ευαίσθητες, πιο δυνατές στα ερεθίσματα. Αυτό συμβαίνει και με τον Πίτερ. Μπορεί να μην έβλεπε, όμως ταξίδευε στον κόσμο σαν να μην υστερούσε σε τίποτα. Ήταν ο καλύτερος κλέφτης στην αρχή, αλλά και στη συνέχεια ο πιο γενναίος πολεμιστής.
Τίποτα δεν υπάρχει που να μην μπορούμε να κάνουμε στη ζωή, αρκεί να υπάρχουν θέληση και πείσμα. Ο Πίτερ Νιμπλ είναι παράδειγμα προς μίμηση.

Αν συναντούσατε μία ομάδα παιδιών που είναι φυλακισμένα στα έγκατα της γης από έναν κακό βασιλιά, τι θα κάνατε; Θα προσπαθούσατε να τα σώσετε κι ας κινδυνεύατε ή θα προτιμούσατε να φύγετε γιατί στο κάτω κάτω δεν είναι δικό σας πρόβλημα; Πότε το πρόβλημα του άλλου γίνεται και δικό μας άραγε;

Καλό ταξίδι, λοιπόν, και μην ξεχνάτε πως δεν αρκούν τα μάτια για να βλέπουμε πραγματικά. Μπορεί να κοιτάμε κάτι και να μη νοιαζόμαστε. Να μην το βλέπουμε καν κι ας έχουμε τα μάτια μας στραμμένα πάνω του. Ας αρχίσουμε λοιπόν να στεκόμαστε και να κοιτάμε γύρω μας με ενδιαφέρον. Ας χρησιμοποιήσουμε τα μάτια μας με τον σωστό τρόπο. Με αγάπη, ενσυναίσθηση, ευγένεια και νοιάξιμο.

Ιωάννα Μπαμπέτα, συγγραφέας παιδικών βιβλίων

Δείτε ΕΔΩ όλα τα βιβλία της Ιωάννας Μπαμπέτα που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Σχετικά βιβλία