Σταμάτα ό,τι κάνεις γιατί βρήκα το νέο αγαπημένο σου βιβλίο
 

Η ιστορία ενός έρωτα συνάντησε την επιστημονική φαντασία και εγένετο… Μια τελευταία στάση. Στο νέο μυθιστόρημα της Casey McQuiston παρακολουθούμε την ιστορία δύο γυναικών, της Όγκαστ και της Τζέιν, που απλώς έτυχε να βρεθούν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Συναντιούνται και ερωτεύονται στο μετρό της Νέας Υόρκης. Ξέρω τι σκέφτεσαι: «Μακάρι να ήταν τόσο ρομαντικές οι καθημερινές μου μετακινήσεις».
Καθώς διαβάζεις τη μια σελίδα μετά την άλλη, ζεις κατά κάποιον τρόπο τη ζωή της θαρραλέας και συνάμα ντροπαλής πρωταγωνίστριας, της Όγκαστ, που αισθάνεται ένα σκίρτημα αντικρίζοντας τη σκληρή εξωτερικά αλλά ευαίσθητη εσωτερικά Τζέιν. Το ειδύλλιο που αναπτύσσεται ανάμεσα σε μια φοιτήτρια του 2020 και μια χίπισσα που δεν ξέρει τι είναι αλλά και πώς λειτουργεί ένα κινητό μπορεί να ακούγεται πολύ περίεργο, ωστόσο η McQuiston έχει τον τρόπο να το κάνει να ευοδωθεί. Γιατί μάλλον κάπου εδώ πρέπει να σου πω πως η Τζέιν έχει ένα μυστικό: Μπορεί να ταξιδεύει στον χρόνο! Τρελό, ε; Και η Όγκαστ, μαζί με τους περίεργους συγκατοίκους της, έχει βαλθεί να τη βοηθήσει να θυμηθεί το παρελθόν της και να επιστρέψει στη δεκαετία του ’70.

Πρόκειται για ένα ρομαντικό μυθιστόρημα που θα ’πρεπε όλοι να διαβάσουν. Θα σε κάνει να ερωτευτείς τους χαρακτήρες, θα διαβάσεις, επιτέλους, ΛΟΑΤΚΙ εμπειρίες αποτυπωμένες με ακρίβεια και θα ιδρώσεις με τις καυτές και βαριές στιγμές που υπάρχουν διάσπαρτες στις σελίδες του. Και δεν μιλάμε για άλλη μία ιστορία αγάπης, αλλά για μια γιορτή της ΛΟΑΤΚΙ υπερηφάνειας στην οποία είναι καλεσμέν@ όλ@, όχι μόνο queer άτομα.

Επιτέλους, μια υγιής και ρεαλιστική ιστορία αγάπης.
Έχεις διαβάσει ποτέ κάποιο ρομαντικό μυθιστόρημα και τελειώνοντας το βιβλίο να συνειδητοποιήσεις ότι η σχέση του πρωταγωνιστή είναι οριακά τοξική; Αν ναι, τότε ξέρεις για τι πράγμα μιλάω. Εδώ όμως έρχονται τα καλά νέα: Η σχέση της Όγκαστ και της Τζέιν είναι το παράδειγμα μιας ειλικρινούς φιλίας που καταλήγει σε έναν μεγάλο έρωτα και η οποία, παρεμπιπτόντως, είναι πολύ πιο ρεαλιστική από το «τροπάρι» των εχθρών που γίνονται εραστές, κάτι πολύ συνηθισμένο στα ρομαντικά μυθιστορήματα του καιρού μας. Από τη στιγμή που οι δυο τους συναντιούνται μέχρι τις προσπάθειες της Όγκαστ να τρέξει τις αναμνήσεις της Τζέιν από τη δεκαετία του ’70, βλέπεις ότι οι δυο τους νοιάζονται πραγματικά η μία για την άλλη και καταλαβαίνεις τι σημαίνει να κάνεις θυσίες για κάποιον που αγαπάς.
Η σχέση της Όγκαστ με την Τζέιν διερευνάται σε ολόκληρο το μυθιστόρημα, ενώ γυρίζοντας τη μία σελίδα μετά την άλλη αναρωτιέσαι με τι άλλο θα βρεθούν αντιμέτωπες οι δυο τους. Δεν θα σου αποκαλύψω κάτι σημαντικό, αλλά θα σου αναφέρω μόνο ότι γνωρίστηκαν όταν η Τζέιν βοήθησε την Όγκαστ να καθαρίσει έναν χυμένο καφέ.
Εκτός όμως από τα παραπάνω, η McQuiston θα σου δώσει εκείνο που πραγματικά θέλεις με μια γραφή που αποτυπώνει με ανάγλυφο τρόπο την ερωτική ένταση. Κι ενώ στο μεγαλύτερο μέρος του το βιβλίο είναι πολύ… ήπιο, υπάρχουν στιγμές πιο… χμ, χμ… περιγραφικές. Η μεγάλη αυτοπεποίθηση της Τζέιν και τα εντυπωσιακά τατουάζ της θα σε κάνουν να την αγαπήσεις, όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις σου. Και η Όγκαστ άλλωστε είναι μπαϊσέξουαλ και, έχοντας μεταμορφωθεί από ντροπαλό κορίτσι σε μια δυναμική γυναίκα που παίρνει τον έλεγχο της αμφιφυλόφιλης εμπειρίας της, θα διορθώσει εκείνο τον άντρα στο τρένο που θα την αποκαλέσει «λεσβία» σε μια σύντομη αλλά πολύ δυνατή σκηνή του βιβλίου.
Σε αντίθεση με τις ΛΟΑΤΚΙ friendly ταινίες ή σειρές, όπου εμφανίζονται μόνο μερικοί χαρακτήρες που ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και το υπόλοιπο καστ παρουσιάζεται ως στρέιτ, η McQuiston καταλαβαίνει την προσχηματική υποστήριξη και θέλει να χτίσει μια ιστορία με δυναμικούς χαρακτήρες με διαφορετικές ΛΟΑΤΚΙ βάσεις και ταυτότητες.
Ας δούμε ένα παράδειγμα: Η Μάιλα, ο Νίκο και ο Γουές δεν είναι απλώς οι πιστοί και σαρκαστικοί συγκάτοικοι που θα ήθελες να έχεις, αλλά ΛΟΑΤΚΙ σύμμαχοι και μέλη της κοινότητας. Παρότι η ταυτότητά τους περιγράφεται εν συντομία στην ιστορία, έχουν βάθος, υπόβαθρο και καταλυτική συμβολή στην πλοκή. Είναι ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες που, πέρα από τη σεξουαλικότητά τους, έχουν και άλλα χαρακτηριστικά.
Στη σύγχρονη λογοτεχνία, εκτός από την εκπροσώπηση αυτών των ανθρώπων, απαραίτητη είναι και η πλοκή που καταρρίπτει τα ΛΟΑΤΚΙ στερεότυπα. Ο Γουίνφιλντ, ένας από τους ιδιαίτερα κοινωνικούς συναδέλφους της Όγκαστ, είναι ένας άντρας που ντύνεται ντραγκ και έχει σχέση με άτομο άλλου φύλου. Η ντραγκ ενδυμασία δεν είναι μόνο για ομοφυλόφιλους, πολλές φορές όμως μόνο γκέι άντρες περιγράφονται ως ντραγκ κουίν. Ο Γουίνφιλντ σπάει αυτό το στερεότυπο και αμφισβητεί τις νόρμες του φύλου, έχοντας και μια υποστηρικτική κοπέλα. Χίλια μπράβο!

Σε έπεισα να διαβάσεις το βιβλίο ή όχι ακόμη; Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το πάρεις στα χέρια σου.

Το άρθρο είναι βασισμένο στην κριτική της Εmily Krivograd στο theeverygirl.com.