Παράξενος τίτλος για βιβλίο ήταν η πρώτη μου σκέψη σαν το πήρα στα χέρια μου. Κι ύστερα σκέφτηκα διαδραματίζεται μια ιστορία που έχει σχέση με τις διακοπές του Πάσχα. Άκαιρο ξανασκέφτηκα, ωστόσο η περιέργειά μου δεν με άφηνε  να το …αφήσω. Και το διάβασα απνευστί και σχεδόν χαμογελώντας σε κάθε σελίδα του γιατί το βιβλίο είναι γραμμένο με απίστευτο  χιούμορ και έξυπνες ατάκες  που δεν αφήνουν το ενδιαφέρον σου ούτε για μια στιγμή να ξεφύγει.
Η ιστορία λίγο ασυνήθιστη αφού έχει για ήρωα ένα πρόβατο που μια μέρα λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα έρχεται δώρο με κόκκινη κορδέλα στο σπίτι του μικρού Σίμου, πεσκέσι όπως λέμε εμείς εδώ στην Κρήτη, για το πολυπόθητο γεύμα της Κυριακής του Πάσχα. Όμως σαν οι μεγάλοι κάνουν σχέδια… ο «Θεός» των παιδιών γελάει δυνατά. Το όνομα του προβάτου προέκυψε από ένα πίνακα στο δωμάτιο του Σίμου που τον συντρόφευε από τη μέρα σχεδόν που γεννήθηκε και που κι εκείνος είχε σαν θέμα του ζωγραφιστό ένα αρνί που η σκανταλιάρα και πανέξυπνη αδελφή του μια μέρα «εκδίκησης» το έβαψε μαύρο με μουστάκι και κόκκινο φιόγκο στον λαιμό. Οι σκηνές που διαδραματίζονται στο σπίτι του Σίμου και της Ναταλίας με συντροφιά ένα …πρόβατο για κατοικίδιο έχουν απίστευτη πλάκα και ευρηματικότητα. Η ζωή τριών παιδιών συμπεριλαμβανομένου και του Λουκή, του αχώριστου φίλου τους, αλλάζει με ένα σωρό αφελείς, παιδικές επιλογές που θα τους οδηγήσουν σε περιπέτειες και σε μαθήματα ζωής που έχουν σχέση με τη ζωοφιλία, τις συνήθειες και τη φροντίδα ζώων. Μια ιστορία ξεκαρδιστική, μια ιστορία που θα μας ανατρέξει σε δικές μας μνήμες όταν ήμασταν παιδιά, που θα διδάξει τους μικρούς φίλους, πώς να εκπαιδεύσουν …το πρόβατό τους και θα αναδείξει για άλλη μια φορά θεσμούς που υπάρχουν μέσα στην οικογένεια και στις έντονες κάποιες φορές σχέσεις  που έχουν τα αδέρφια.
Μια ιστορία που θα μας θυμίσει πως τα πρόβατα δεν είναι μόνο «της μάνας τους καμάρι» ούτε αριθμοί που βοηθούν τις νύχτες όταν ο ύπνος δεν έρχεται νωρίς με το μέτρημά τους ούτε κύματα στην αφρισμένη θάλασσα ή σύννεφα στον ουρανό. Δεν είναι μαύρα για να τα ξεχωρίζουμε από το …κοπάδι ούτε μόνο μέσον δωροδοκίας σαν προσφερόταν στους θεούς στις θυσίες των αρχαίων Ελλήνων... Είναι και αυτά ζώα, άκακα, παρεξηγημένα ίσως, που όμως χρειάζονται το δικό τους περιβάλλον, τις συνήθειες και την προστασία που τους ταιριάζει.
Μια ιστορία της Μαριέττας Κόντου, εκπληκτική. Υπέροχη γραφή, πλοκή και λόγος αφηγηματικός και ιδιαίτερα προσεκτικός. Το βιβλίο συνοδεύουν οι εικόνες της Αιμιλίας Κονταίου που θα ήθελα να  ήταν έγχρωμες  για να δένουν περισσότερο με όλο το ύφος και τη μοναδική αυτή ιστορία. Ωστόσο το ταλέντο και στη συγγραφή αλλά και στην εικονογράφηση είναι αδιαμφισβήτητο και φαίνεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου.
Διαβάστε το και δώστε το και στα λίγο μεγαλύτερα παιδιά να το διαβάσουν που σίγουρα θα τους κρατήσει το ενδιαφέρον κι ας πλησιάζουν οι διακοπές του καλοκαιριού …κι όχι οι πασχαλινές.
 

www.kosvoice.gr