Στον «αντιδραστήρα» του νεότευκτου ακόμη ελληνικού κράτους –με όλες τις προσδοκίες, τις ματαιώσεις και τις παθογένειες που συσσωρεύονταν– εισέρχεται ο ιστορικός ερευνητής Λευτέρης Καντζίνος με το βιβλίο του. Πρόκειται για την περιήγηση στο ιστορικό διάστημα 1860-1880, όταν το θεσμικά χωλό βασίλειο μεταμορφωνόταν σε κράτος δυτικών προτύπων. Ειδικά για την έρευνα αυτή ο Καντζίνος μελέτησε ιδιωτικά αρχεία, αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών και τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Βουλής. Από το σύνολο αυτό προκύπτουν πολλές και διαφορετικές ψηφίδες: 39 διαφορετικές κυβερνήσεις, ένα νέο Σύνταγμα (του 1864, το οποίο υπέδειξε τη μετάβαση από τη συνταγματική μοναρχία στη βασιλευομένη δημοκρατία), η αντιοθωνική εξέγερση του Ναυπλίου (1 Φεβρουαρίου 1862), καθώς και το πρώτο Ειδικό Δικαστήριο που συστήθηκε (το 1864). Εικόνες από αυτή την κρίσιμη εικοσαετία συνιστούν ένα ξεχωριστό αφήγημα μέσα στη νεότερη ελληνική ιστορία για την «ενηλικίωση» του κράτους.